Wydaje się słuszne, że Netflix zdecydowałby się zakończyć ten szczególnie ponury i okropny rok nowym sezonem Czarne lustro. Jeśli nie widzieliście jeszcze nowych odcinków serialu science-fiction Charliego Brookera, sezon 4 to najbardziej ambitna odsłona tego ambitnego serialu. Od ponurej tajemnicy kryminalnej osadzonej w przepięknych islandzkich krajobrazach po czarno-biały odcinek, który wygląda jak postapokaliptyczny koszmar, Czarne lustro przesuwa granice science-fiction, telewizji i tego, czym może być ten program. Jednak nawet w tym niesamowitym sezonie jest wyraźny odcinek, który się wyróżnia. USS Callister to pozycja obowiązkowa dla wszystkich, którzy szukają zarówno ekscytującej przygody, jak i wyzwalacza egzystencjalnego kryzysu. Spojlery przed nami.
Pomimo jasno oświetlonego zestawu i Star Trek założenie, USS Callister jest prawdopodobnie najmroczniejszą historią Czarne lustro Ponura historia. Napisany przez Brookera i Williama Bridgesa, odcinek w dużej mierze podąża za Robertem Daly (Jesse Plemons), genialnym programistą, który kiedyś zaprojektował jeden z najpopularniejszych wszechświatów wirtualnej rzeczywistości na świecie, ale teraz spędza dni na kierowaniu przez swojego współzałożyciela. Robert jest z natury smutną postacią. Pomimo stworzenia czegoś, co jest uważane za wspaniałe, jasne jest, że ma trudności z łączeniem się z ludźmi wokół niego i nie jest szanowany we własnym imperium. Jest każdą osobą, która kiedykolwiek poczuła się zlekceważona lub niedoceniona. Jest jednak jeden świat, w którym Robertowi wolno być szanowanym liderem, jakim chce być - tajnym modem w systemie gier wideo Callister, który jest przystosowany do odtwarzania jego ulubionego programu telewizyjnego, Flota kosmiczna . Ale jest jeszcze jeden sekret Roberta Flota kosmiczna mod. Jest obsługiwany przez wirtualne klony wszystkich jego współpracowników.
Starannie wyważony świat Roberta zostaje odrzucony, gdy spotyka Nanette (Cristin Milioti), nowy programista, który jest trochę zafascynowany Robertem. W ciągu jednego dnia od jej spotkania Robert dodaje kopię Nanette do swojego wirtualnego imperium i dzięki jej oczom w końcu dowiadujemy się, jak cicho i złowieszczy jest prawdziwy Robert Daly.
Cały odcinek jest studium osobowości publicznych i rzeczywistości prywatnych. Chociaż wszyscy myślą o Robercie jak o cichym popychaczu w pracy na swoim prywatnym placu zabaw, jest on bezwzględnym i okrutnym dyktatorem, który z radością torturuje jednego ze swoich najbliższych przyjaciół, zabijając syna i przemieniając współpracowników w przerażające potwory. Nanette również wykazuje tę dwoistość publiczną i prywatną, choć w mniejszym stopniu. W końcu szeroko oczy, ale zdeterminowany klon Nanette jest w stanie tylko jej uciec Star Trek -esque więzienie przez szantażowanie jej prawdziwego siebie ryzykownymi zdjęciami. Rozwój takich rzeczy, jak media społecznościowe, internet i gry wideo, dał nam wszystkie sposoby wyrażania niektórych z naszych najmroczniejszych pragnień bez konsekwencji. Czarne lustro odwraca tę rzeczywistość do góry nogami i pyta, co się stanie, jeśli są konsekwencje? Ponieważ wirtualne postacie stają się coraz bardziej realistyczne, w którym momencie torturowanie ich jest uważane za okrutne? Nie ma jasnej odpowiedzi, ale pytanie powinno zmrozić każdego, kto zmarnował godziny na zabijanie Simów.
Ogromnym powodem, dla którego odcinek jest tak przerażający, jak się kończy, jest to, że Robert jest tak znanym bohaterem. Mamy zrozumieć jego niepewność i ostatecznie współczuć mu. W efekcie popełnione przez niego zbrodnie moralne mają być czymś, co możemy sobie wyobrazić.
A jednak poza tymi mrocznymi refleksjami na temat życia prywatnego ludzi rola technologii w kontrolowaniu innych oraz nieznany koszt doświadczania naszych najbardziej niepokojących fantazji to prawdziwie ekscytująca historia przygodowa. Nanette jest świetną bohaterką i może być jedną z najlepszych postaci Czarne lustro kiedykolwiek stworzył. Jest porywcza i zdeterminowana, by naprawić dostrzeżone krzywdy wokół siebie, ale jest też miła, optymistyczna i ma przewagę. Gdyby flota kosmiczna Nanette otrzymała własną serię, byłoby to absolutnie warte obejrzenia. To także świadectwo tego odcinka,Występ Milioti i serial jako całość, w którym cały sezon prowadzą wyłącznie postacie kobiece, nie zwracając na to uwagi.
Jimmi Simpson jest równie imponujący, jak złośliwy i wychudzony Walton, rola, która pozwala Simpsonowi odkryć bardziej komediową stronę W Filadelfii zawsze jest słonecznie fani znają i kochają. Podobnie Michaela Coel jest radością, którą zawsze jest, ale jest wzruszająca nuta szczerości, która koloruje wszystkie jej interakcje z Nanette, która odzwierciedla ducha programu Coel Guma do żucia . Jednotutowa Elena (Milanka Brooks) jest również wyróżniającą się, cudownie wstrzykującą humor przez suchą wkładkę.
Cały odcinek jest ekscytujący Flota kosmiczna zimno otworzyć zwycięstwo skóry zębów USS Callister. Ale ta istota Czarne lustro , rzeczy nigdy nie mogą się skończyć na całkowicie szczęśliwej nucie. Odcinek kończy się mentalnym uwięzieniem Roberta w więzieniu własnego wynalazku, prawdopodobnie nie mogącym uciec. Czy będzie w stanie przeżyć? A jeśli nie, to czy prawdziwa Nanette będzie powiązana z jego śmiercią? Czarne lustro strategicznie nie zadaje tych pytań ani nie odpowiada, a odcinek jest dzięki temu bogatszy.
Jest bardzo mało programów, a nawet odcinków, które mogą stać się dziełami sztuki, które warto poddać krytycznej analizie, a także zabawnym eposom przygodowym. Director Toby Haynes „epizod,co równie kiwa głową Star Trek dumnie stojąc jako antyteza kultowej serii, jest jedną z tych rzadkich rzeczy. USS Callister powinien skłonić nas wszystkich do zastanowienia się, czego tak naprawdę szukamy w naszych wirtualnych ucieczkach i, co ważniejsze, dlaczego mogą, ale nie muszą, pasować do naszego publicznego wizerunku.