Nie wiem, może nie mam kontaktu, ale czy ludzi nadal obchodzi Sean „Puff Daddy” Combs? Wydaje mi się, że ponownie przechodzi przez Diddy'ego po tym, jak kilka lat temu zmienił nazwę na Love, a może nadal jest Love lub Brother Love? Nie wiem, trudno to rozgryźć nawet sprawdzając jego źle prowadzone konta w mediach społecznościowych. Ma nowy film „ Muszę iść dalej ”, i nowy album we wrześniu, jego pierwszy od 2006 roku, ale 2022 wydaje się zupełnie inny niż późne lata 90. / wczesne lata Combsa, kiedy nie można było włączyć radia lub telewizji bez jego obecności. Tak jak DUŻA. powiedział w 1993 roku: „ Rzeczy zrobione zmieniły się ”.
Film dokumentalny z 2017 roku Nie mogę przestać, nie przestaniesz: historia o złym chłopcu powraca do złotego wieku Combsa, gdy planuje Bad Boy Family Reunion, weekend koncertów z okazji legendarnej wytwórni hip-hopowej, którą założył w 1993 roku. Wystąpił w Brooklyn's Barclays Center 20 i 21 maja 2016 roku. w 44. urodziny zmarłego Notoriousa B.I.G. w programach występowali ważni artyści z historii Bad Boy i imponująca liczba gwiazdorskich gości, w tym Jay-Z, Nas i Mary J. Blige. We wrześniu tego roku Combs wyruszył w trasę jako Bad Boy Family Reunion Tour. Film wyreżyserowany przez Daniela Kaufmana jest obecnie dostępny do transmisji strumieniowej Netflix .
„To gówno to pieprzona historia” – mówi Combs wykonawcom przed koncertem drugiej nocy, podczas gdy za kulisami mieszają się bohaterowie hip-hopu. Podekscytowanie w powietrzu jest namacalne, obiecując show życia, zawierający jedne z najbardziej kultowych piosenek ich epoki. Cofając się w czasie, widzimy Combsa, który nakręca koncerty w słynnej nowojorskiej stacji radiowej HOT 97 i dowiadujemy się, że został zaplanowany zaledwie sześć tygodni wcześniej i wyprzedał się dwie godziny po ogłoszeniu. Przygotowując się do pokazów, konsultuje się ze swoim lekarzem, który mówi „może jedziesz za mocno”, gdy leczy nawracającą kontuzję barku.
Dyrektorem kreatywnym koncertów jest Laurieann Gibson, choreograf i gwiazda reality show Tworzenie zespołu . Oglądamy jej wykonawców corral, ćwiczymy tancerzy i przenosimy ekstrawagancję od pomysłu do spełnienia. Po drodze często bije głowy grzebieniami, którym nic nie wydaje się wystarczająco dobre. „Te światła są kurewsko tanie”, mówi po przybyciu na scenę po rozpoczęciu prób. Jego dążenie do perfekcji rozciąga się na niego samego. Później, po pierwszej nocy występów, mówi: „To był jeden z najgorszych występów w moim życiu” i ponuro przyznaje: „Jestem sobą po prostu rozczarowany”.
Pomiędzy przygotowaniami do koncertu ponownie odwiedzamy dom dzieciństwa Combsa w Mount Vernon w stanie Nowy Jork, na północ od Bronxu i poznajemy jego osobistą historię. Legendarny rekordzista i były pracodawca Combsa, Andre Harrell, mówi, że wątpi, czy miał wielu przyjaciół dorastających, biorąc pod uwagę jego nienasyconą potrzebę pokazania światu, że może być większy i lepszy niż ktokolwiek wcześniej lub później. Jest to ocena własnych oświadczeń Combsa, gdy przypomina sobie, że zazdrośnie obserwował swoich sąsiadów bawiących się w basenie z frontowych schodów jego podmiejskiego domu.
W międzyczasie raperzy z listy A oraz inicjatorzy branży muzycznej i shakers ustawiają się w kolejce, aby dyskutować o wielkości Combsa. Ich anegdoty niewiele mówią i nie dają wglądu w to, jak Bad Boy Records pomogło hip hopowi stać się światowym fenomenem, poza amorficznymi frazesami, takimi jak „Zmienił kulturę”. Nie mówię, że nie. Ale powiedz nam, jak lub nie marnuj naszego czasu.
Bardziej satysfakcjonujące są fragmenty historii Bad Boya, jak Combs wyprowadził go ze swojego domu w Scarsdale na początku i odkrył Notorious BIG, jednego z największych MC wszechczasów. Dokument przedstawia feud hip-hopu na Wschodnim Wybrzeżu i Zachodnim Wybrzeżu w szerokich pociągnięciach, mądrze unikając szczegółów, zamiast tego skupiając się na ostatecznej tragedii i psychicznych żniwach morderstwa B.I.G. 9 marca 1997 r. Wydarzenie to wstrząsnęło Combs i rodziną Bad Boy rdzeń. To, że Combs zdołał wyzdrowieć i rozpocząć udaną karierę solową, jest świadectwem jego determinacji i zmysłu biznesowego.
Po ponad godzinie budowania, w końcu nadszedł czas na show. Combs jest zdenerwowany i oszołomiony jako dziecko przed pierwszym przedstawieniem. Jednak w być może największym rozczarowaniu w historii filmów dokumentalnych i koncertowych nie ma materiału filmowego z rzeczywistych występów. Jest to dla mnie niezrozumiałe, biorąc pod uwagę, że koncerty i ich przygotowanie to najbardziej fascynujący element filmu, a obietnica ich zobaczenia to jego najbardziej marketingowy aspekt. Może nie mogli uzyskać praw, może zachowali je na kolejny film. Bez względu na powód jest to ogromne rozczarowanie dla widza i pozostawia niesmak w ustach.
Benjamin H. Smith to nowojorski pisarz, producent i muzyk. Śledź go na Twitterze: @BHSsmithNYC.