Wystarczy podać kilka faktów: To program o nazwie Kowboj z Kopenhagi , wykonane przez faceta, który wyreżyserował słynny film Vigilante Prowadzić , a odcinek nosi tytuł „Zemsta to moje imię”. Czy powinno dziwić, że ta gra nazywa się prawą, odkupieńczą przemocą wobec niegodziwców?
jest manifestem w Netfliksie 2021
Szczerze mówiąc, myślę, że odpowiedź brzmi: tak. Nicolas Winding Refn dał nam antybohatera na wieki w Kierowca Ryana Goslinga, tak. Ale wykorzystał swoje kolejne projekty — Tylko Bóg wybacza , Neonowy demon , oraz Za stary, by umrzeć młodo - aby przedstawić bardziej świdrujące spojrzenie na naturę zwykle brutalnych, tj. że są one w najlepszym razie przerażające i moralnie kretyńskie potwory częściej niż nie.
Nie sądzę, aby opisywanie Miu, która w tym momencie wydaje się być tytułową postacią serialu, w jakikolwiek sposób, jest sprawiedliwe. Na swój sposób jest po cichu onieśmielająca, z tym płaskim afektem, spojrzeniem z odległości tysiąca jardów i oczywiście magicznymi mocami. Ale nie cofasz się przed Miu, kiedy mści się na Roselli, sadystycznej alfonsie, spalając ją wraz z całym jej domem horrorów. (Czy jej brat André, ostatnio widziany, jak świętuje ślub swojej córki Flory (Dafina Zeqiri) z jej chłopakiem na posyłki Dardanem (Daniel Sami Strandet) dzięki temu, że Miu wyjawiła mu związek, również został złapany w piekło? nie wiemy.)
Należy tutaj zauważyć, że w tym momencie Miu uwolniła już swoich współniewolników seksualnych (została zdegradowana do tej nowej pracy po tym, jak psychiczna przyjaciółka Roselli nazwała ją demonem), prowadząc ich w stylu Cezara atak nożem na potężnego strażnika wyznaczonego do powstrzymania ich przed ucieczką. Nie żeby dali jej tyle jako podziękowanie za to! Ale choć mogli być dla niej palantami, trudno ich winić, biorąc pod uwagę ich mękę, a to, że Miu ich uwolniła, jest niezrównanym dobrem.
Należy również zauważyć, że w trakcie uratowała się przed „randką” z Nicklasem, mężczyzną, który zamordował jej jedyną przyjaciółkę Cimonę i który zainteresował się reklamą André dla Miu (podbijając jej dziewictwo) w chwili, gdy ją zobaczył .
W każdym razie podczas ucieczki trafia na chińską restaurację. Jadalnia jest zamknięta na wieczór i zostaje wyrzucona przez właściciela, Janga (Li li Zhang). Ale kiedy rodząca kobieta zatacza się do drzwi wejściowych, Miu odkrywa, że właścicielka również nosi przydomek Matka Hulda i służy jako położna, a może wszechstronna mądra kobieta, której przyznano jej matczyne honory. (Kolejna czarownica?) Miu dosłownie tchnęła życie w dziecko kobiety swoimi magicznymi mocami iw zamian zostaje powitana w mieszkaniu w budynku Matki Huldy. Ale najpierw ma randkę z Rosellą, stąd tytułowa zemsta.
Mam wątpliwości co do pozornie powracającego do podstaw gatunkowego dreszczyku emocji projektu NWR z pisarką Sarą Isabellą Jønsson. Czy ja osobiście wolę prace, w których czujność jest przedstawiana jako ohydna, tak jak to było w Za stary, by umrzeć młodo ? Tak. Czy nadal fajnie jest oglądać filmy o strażnikach, skoro to przecież tylko film? Również tak! Tak jak, Zjawa nie miał wiele do powiedzenia filozoficznie, ale cholera, fajnie było patrzeć, jak Leo idzie do piekła iz powrotem, by dostać się do Toma Hardy'ego. W znacznie mniej pompatycznym sensie to samo dotyczy Miu i Roselli.
A tymczasem jest tak wiele wspaniałych rozkwitów w pisaniu i kręceniu filmów, które ożywiają rzeczy. Na przykład przez milion lat nie przewidziałem, że Miu zapewni Matkę Huldę, że tak naprawdę nie jest duchem, miaucząc na nią jak czarny kot; to wspaniały moment znikomej ulgi ze strony aktorki Angeli Bundalsvic jako Miu, przewidywanej w pewien sposób, kiedy sprytnie flirtowała ze Svenem, aby wpędzić go w kłopoty z żoną Rosellą. Podobne wrażenie zrobił na mnie Zegiri jako Flora; kiedy skonfrontuje się z jej związkiem z ojcem, możesz praktycznie zobaczyć, jak jej żołądek opada, a jej serce przyspiesza, nawet jeśli ostatecznie czuje ulgę, że ma to na otwartej przestrzeni.
Jestem również zachwycony i odrzucony w równym stopniu przez decyzję, by Sven mówił wyłącznie prawdziwymi, dosłownymi świńskimi dźwiękami. I człowieku, spójrz, jak Refn i operator Magnus Nordenhof Jønck wykorzystują prostą zmianę standardowej palety kolorów NWR 3AM, aby zasugerować świętą naturę Miu:
Najważniejsze jest to Kowboj z Kopenhagi jest fajną i pewną siebie telewizją, stworzoną przez artystę bezpiecznego w swojej estetyce i obsesjach oraz z zamiarem przekazania ich publiczności. Taka powinna być telewizja.
kiedy zaczyna się sezon 24 South Park?
Seana T. Collinsa ( @theseantcollins ) pisze o telewizji dla Toczący się kamień , Sęp , The New York Times , oraz wszędzie, gdzie będzie go miał , naprawdę. On i jego rodzina mieszkają na Long Island.