HBO Maks wskakuje do tegorocznej bożonarodzeniowej walki filmowej Wakacyjna harmonia , komedia romantyczna debiutantki Annelise Cepero, przy wsparciu niezawodnego weterana z Brooke Shields. Ta historia wędrownej piosenkarki z wielkimi nadziejami związanymi z biznesem muzycznym obiecuje trochę więcej muzycznego rozmachu niż zwykle otrzymujemy z tradycyjnych świątecznych filmów telewizyjnych. Być może wyróżni się na tle konkurencji dzięki prestiżowej marce HBO/Warner Bros. strumieniowej/kablowej świątecznej paszy rozszerzającej się w krajobrazie jak sącząca się, wiecznie głodna, na wpół świadoma śluzowata istota, która konsumuje nas tak samo, jak my ją konsumujemy. Radość dla świata!
WAKACYJNA HARMONIA : STRUMIENIOWAĆ CZY POMIJAĆ?
Istota: Gail (Cepero) mieszka w furgonetce, niekoniecznie nad rzeką, ale można założyć, że przynajmniej od czasu do czasu parkuje ją nad rzeką, ponieważ podróżuje nią po kraju, śpiewa w pubach i klubach i marzy o muzycznej sławie. Co to za furgonetka, można zapytać? Stary zardzewiały volkswagen oczywiście, bo zagłuszanie Econoline po prostu nie pasuje do uroczej estetyki tego typu filmów, ani nie wygląda tak uroczo na Insta. W każdym razie po raz pierwszy spotykamy Gail w Miami, gdzie na prośbę niewielkiej publiczności gra cover Pata Benatara. Przesyła wideo z występem do znanego niefikcyjnego radia i korporacji medialnej zajmującej się podcastami, które wymieniono w scenariuszu co najmniej tuzin razy, mając nadzieję, że zapewni jej to występ jako występ otwierający nadchodzący koncert bożonarodzeniowy wspomnianego medialnego goliata w Los Angeles. Być może po filmie poczujesz się zobowiązany do wysłuchania treści audio tej korporacji? Korporacja naprawdę by to doceniła!
Właśnie wtedy, gdy zaczynasz się zastanawiać, czy oczekiwanie na wygraną w konkursie będzie obejmowało fabułę, wspomniane oczekiwanie zostaje wywrócone do góry nogami, gdy Gail faktycznie wygrywa, w ten sposób uruchamiając zupełnie inny frazes: Podróż przez kraj pod ostatecznym terminem Komedia drogowa. Wskakuje do swojej furgonetki, którą nazwała Jewel, prawdopodobnie dlatego, że prawdziwa piosenkarka Jewel była słynną bezdomną i mieszkała w swoim pojeździe, tak jak Gail. Presja jest napięta: nie tylko musi jechać do Los Angeles, ale musi też napisać oryginalną piosenkę, co jest wyzwaniem dla zawodowego piosenkarza wykonującego covery. Przemierza cały kraj, zbierając ledwie opłacalne koncerty w ostatniej chwili, żyjąc z dnia na dzień, transmitując swoją podróż do swoich wielu obserwujących w mediach społecznościowych, i prawie oczekujemy, że spotka się z Frances McDormand, aby uzyskać lekcje ekspertów na temat tego, jak wypróżniać się w wiadrze. TO byłaby piekielna historia na Instagramie!
Wycieczka idzie dobrze, dopóki prawie nie zamorduje alpaki, która jest na środku drogi – i rozbija biednego, starego Klejnota. Ale gdy to się dzieje, przeznaczenie jest w toku: głupia alpaka należy do Vana (Shields), który tak się składa, że jest właścicielem warsztatu samochodowego i tak się składa, że jest matką przystojnego mechanika, Jeremy'ego ( Jeremy Sumpter), który tak się składa, że wie, gdzie Gail może szybko zarobić pieniądze na karaoke, a także tak się składa, że wie, że miejscowe gimnazjum potrzebuje nauczyciela muzyki, rzeczy, które tak się składa, że mogą pomóc Gail całkiem sporo , ponieważ tak się składa, że Gail nie stać na naprawę samochodu. A teraz powiedz, proszę, jak nazywa się miasto, w którym Gail się znalazła, robiąc oczy przystojnemu mechanikowi, który mówi gówno w stylu „Nie ma tu sensu wymyślać”? Oczywiście Harmony Springs. Nie Harmony Sleeps, Harmony Chills Out, Harmony Withers on the Vine and Dies powolną i anonimową śmiercią, ale Harmony SPRINGS. Z jakiegoś powodu wydaje się, że jest to miejsce, w którym można napisać nową słodką świąteczną melodię i/lub w końcu zakorzenić się i zostać na chwilę.
Jakie filmy ci to przypomni?: Wakacyjna harmonia ma prawdziwy rodowód z filmów bożonarodzeniowych w postaci Lauren Swickard, która jest współautorką scenariusza, a także napisała scenariusz i wystąpiła w dwóch Kalifornijskie Boże Narodzenie filmy dla Netflixa. Więc ten film jest jak te filmy – wiesz, bezbarwnie przyjemny – skrzyżowany Szkoła rocka , ponieważ główny bohater uczy muzyki klasę uroczych odmieńców.
Spektakl wart obejrzenia: Cepero potrafi całkiem nieźle śpiewać i prawie tak samo dobrze grać, dlatego zapowiada się obiecująco w swojej pierwszej głównej roli. Z pewnością zasługuje na lepszy scenariusz do recytacji i piosenkę do zaśpiewania niż to, co dostaje tutaj.
Pamiętny dialog: Gail bardzo subtelnie przełamuje czwartą ścianę następującym wersem, który ujawnia jej nagłą świadomość, że gra w tandetnym świątecznym filmie: „Kobieta o imieniu Van zamierza zniszczyć moją furgonetkę. Gdzie do diabła jestem?'
Płeć i skóra: Nic.
Nasze podejście: Wakacyjna harmonia różni się od przemysłowego kompleksu świątecznego filmu telewizyjnego w jeden znaczący sposób: przewyższa zwykły 85-minutowy czas działania tych rzeczy o aż 25 minut. Całe światy są tworzone i niszczone w takim czasie w telewizyjnych filmach świątecznych, ale w tym nie dzieje się nic, co byłoby dramatycznie fascynujące lub zabawne – to tylko 25 kolejnych nieinspirowanych minut, które składają się na ogólną mdłą całość.
Scenariusz Swickarda i Christophera Jamesa Harvilla składa się z fabuły Just So Happens z poziomami pomysłowości, które są poza listami przebojów (lub powinny być poza musical wykresy yuk yuk har har?). Niewiele robi, by zainspirować Cepero i Sumptera, których walka o rozpalenie chemii czyni ten film rom-blah. Nie wzbudza też wiele komedii; zwariowana alpaka zostaje szybko odsunięta na bok z powodu wybryków uczniów w klasie Gail, co jest raczej wątpliwą zasługą. I muzycznie – cóż, dwóch rapujących gimnazjalistów idzie daleko w kierunku storpedowania dobrej woli wygenerowanej przez poruszającą interpretację „Wayfaring Stranger” Johnny'ego Casha autorstwa Cepero, która nadaje filmowi mocną liryczną metaforę, na którą nie zasługuje. Ten wakacyjny rodzaj musicalu po prostu śpiewa płasko.
Nasze wezwanie: POMIŃ TO. Wakacyjna harmonia to nudna, doskonale zdrowa pasza w tle, idealna do oglądania w połowie podczas przewijania telefonu, próbując znaleźć dobrą ofertę na frytkownicę dla teściowej. Inne filmy tego typu nie są tak nudne i poważne i osiągają tyle samo w krótszym czasie.
John Serba jest niezależnym pisarzem i krytykiem filmowym mieszkającym w Grand Rapids w stanie Michigan. Przeczytaj więcej o jego pracy na johnserbaatlarge.com .