Dokumentacja Riotsville, USA ( teraz na Hulu ) chwyta historię za klapy i dobrze nią wstrząsa. Reżyser Sierra Pettengill wykorzystuje archiwalne materiały z armii amerykańskiej i telewizji telewizyjnej z późnych lat 60. XX wieku, aby złożyć polemiczny esej na temat brutalnych, eskalujących korzeni współczesnych niepokojów społecznych – przede wszystkim niemal surrealistyczny materiał z ćwiczeń z zakresu opanowywania zamieszek. na fałszywych ulicach miasta zwanych „Riotsville”. Film ma na celu rzucić światło na to, dlaczego siły policyjne zostały mocno zmilitaryzowane, a obywatele silniej uzbrojeni, i robi to z istotną asertywnością.
jak streamować gry 49ers
RIOTSVILLE, USA : STRUMIENIOWAĆ CZY POMIJAĆ?
Istota: Sklep monopolowy, lombard, „Tin Can Super Market” wraz ze specjalnymi banerami w witrynach – 59 centów za dwa funty. twarogu – i inne sklejkowe witryny sklepowe przy głównych ulicach stoją wzdłuż fałszywej ulicy zbudowanej w bazie wojskowej nazwanej na cześć dawno zmarłego członka Klanu i orędownika Południa sprzed wojny secesyjnej. Przyjeżdża autobus wyładowany wojskową zbroją, aby zapełnić trybunę i obserwować, jak żołnierze udający cywilów wybijają okna i rzucają kamieniami, a uzbrojeni posłowie przybywają, aby zademonstrować swoje nowe techniki radzenia sobie z brutalnymi tłumami: Helikopter spada w dół i uwalnia potok gaz łzawiący. Grupa żołnierzy wrzuca kanister przez okno na piętrze i wyważa drzwi, aby zatrzymać snajpera. Szabrownicy i buntownicy są łapani, zakuwani w kajdanki i wpychani do wagonów ryżowych. Kiedy to się skończy, orkiestra dęta bije brawo, jakby właśnie oglądali przedstawienie teatralne w szkole podstawowej.
Narratorka Charlene Modeste nazywa te sceny „wymarzonymi zamieszkami” i „fantazją o podboju i inwazji”. W latach 1965-1967 kilka głównych miast USA doświadczyło gwałtownych niepokojów społecznych, co skłoniło prezydenta Lyndona Johnsona do powołania umiarkowanej politycznie Komisji Kernera, kierowanej przez gubernatora stanu Illinois Otto Kernera, która wyjaśni przyczyny tak wielu nieszczęść i cierpień. Kolejny raport – bestseller, opublikowany w miękkiej oprawie za 2 dolary – zebrał znaczące statystyki pokazujące, jak ludzie w dzielnicach, w których przeważają Afroamerykanie, często byli głodni. Nie mieli wystarczającej liczby miejsc pracy. Brakowało im wystarczających mieszkań. I często byli na celowniku policji. Zalecany program kosztowałby tyle, ile Johnson wydawał na wojnę w Wietnamie.
To nie zgadzało się z tym, co Johnson i inni chcieli wcisnąć do publicznej narracji, a mianowicie, że Czarni agitatorzy podburzali ludność. Dodatek na końcu raportu wspominał o możliwości wzmocnienia budżetów policji i ten punkt został wykorzystany, podczas gdy wszystkie inne – wiesz, te, w których podstawowe potrzeby Czarnych nie były zaspokajane – zostały zignorowane. W ten sposób narodziło się kilku mieszkańców Riotsville, których odwiedziła lokalna policja na szkoleniu. Siły te nabyły pojazdy podobne do czołgów i ogromne ilości gazu łzawiącego, broni chemicznej, za którą wojsko USA było krytykowane w Wietnamie. Jego odpowiedź? Sparafrazuję: ale jest używany na naszych własnych obywatelach jako narzędzie egzekwowania prawa.
Widzimy materiał filmowy, na którym białe babcie z przedmieść Detroit uczą się strzelać z rewolwerów, tak na wszelki wypadek. Widzimy Public Broadcast Laboratory – poprzednika PBS – materiał telewizyjny przedstawiający czarnych przywódców palących fajki i papierosy podczas dyskusji o przyczynach obywatelskiego nieposłuszeństwa oraz czarnych mężczyzn śpiewających pieśni protestacyjne. Widzimy relacje NBC News z Narodowej Konwencji Republikanów w Miami Beach z 1968 r., dostarczone przez firmę Gulf Oil, która również produkuje bardzo skuteczny spray na owady wystrzeliwany z puszki, tak jak gliniarz w masce gazowej wypluwa gaz łzawiący z węża. Narracja Modeste twierdzi, że przemoc na ulicach Miami podczas RNC była w dużej mierze ignorowana, ponieważ tak wiele mediów skupiało się na nieuchronności niepokojów na Narodowej Konwencji Demokratów w Chicago. Mieszkańcom Miami udało się zebrać lokalnych przywódców na spotkanie w celu omówienia konfliktu, a my widzimy materiał filmowy, na którym rozmawiają Czarni, ale nic nie wychodzi z ich ust. Albo dźwięk nigdy nie został nagrany, albo zaginął, czytamy w podtytule.
Jakie filmy ci to przypomni?: Dokument z 2017 r LA 92 jest filmem siostrzanym - obejmuje podobny materiał, zamieszki w Los Angeles w 1992 roku, wykorzystując wyłącznie materiały archiwalne.
oglądaj piłkę nożną w czwartek w nocy za darmo
Spektakl wart obejrzenia: Głos Modeste jest spokojny, opanowany, pewny siebie i słusznie kwaśny.
Pamiętny dialog: Modeste w Chicago DNC: „Niektóre media wysłały swoich reporterów wojennych. Inni przysłali krytyków telewizyjnych”.
Płeć i skóra: Nic.
Nasze podejście: Riotsville, USA to gęsty, fascynujący dokument, jego ton cicho kipi, a jego wizualizacje to hipnagogiczny mozaikowy kolaż materiału skrupulatnie zebranego, aby zilustrować potępiającą hipokryzję, ironię i jawne kłamstwa. Przedstawia przegląd wyjaśniający, w jaki sposób systemowe korzenie nierówności rasowych zostały wyeliminowane przez panel powołany przez prezydenta – a następnie konsekwentnie zignorowane. Był to złożony problem wymagający kompleksowego rozwiązania, ale łatwiejszą rzeczą do zrobienia była próba wyeliminowania sprzeciwu, jak poirytowany mieszkaniec przedmieść dzierżący środek owadobójczy z Zatoki Perskiej do zwalczania nieznośnych much.
memy mateusz szarego gublera
Pettengill nie łączy wydarzeń z późnych lat 60. ze współczesnością, ale z pewnością chce, abyśmy doszli do wniosku: Ten dlatego doszło do morderstw Michaela Browna i George'a Floyda oraz zbyt wielu innych, wraz z całą późniejszą przemocą. Ameryka wpadła w cykl przemocy, której można zapobiec. Im silniej uzbrojona i podzielona jest ludność, tym trudniej będzie ją złamać.
W przeciwieństwie do innych dokumentów, które dążą do obiektywizmu, ale rzadko go osiągają, Riotsville jest czysto subiektywny, esej o filmie, który jest sprytny, racjonalny i wkurzony. Generalnie omija częściej poruszane główne wydarzenia z lat 60., w tym Chicago Seven i zabójstwo Martina Luthera Kinga Jr., w większości zapomniane – i czasami głupkowate – pożywienie, od dawno zaginionych dyskusji okrągłego stołu postępowej polityki po wiadomości raporty pełne błędnych informacji. I, oczywiście, sceny z mężczyznami, dorosłymi członkami wojska, odgrywanie ról z Watts Riot, jakby to była produkcja teatru społecznościowego. To takie dziwne. I niesamowite, że ktoś to znalazł i umieścił w filmie.
Nasze wezwanie: STRUMIENIUJ TO. Riotsville, USA to porywający i przenikliwy dokument, który z odwagą podejmuje najważniejszy problem społeczny współczesnej Ameryki. Wydaje się, że im więcej rzeczy pozostaje niezmienionych, tym trudniej je zmienić.
John Serba jest niezależnym pisarzem i krytykiem filmowym mieszkającym w Grand Rapids w stanie Michigan. Przeczytaj więcej o jego pracy na johnserbaatlarge.com .