W telewizji i telewizji kablowej jest mnóstwo thrillerów, które sprawiają wrażenie celowo tępych. Publiczność czuje się w takich przypadkach oszukana, trzymana w większej niewiedzy niż uczestnicy historii po prostu w celu przedłużenia historii na sześć lub dowolną liczbę odcinków serialu. Jednak w innych serialach narracja fragmentaryczna jest o wiele bardziej organiczna, co widać w przypadku nowego niemieckiego serialu na platformie Netflix.
Drogie dziecko: STRUMIEŃ CZY POMIŃ?
Strzał otwierający: Wychodząc na zewnątrz, mężczyzna liczy kroki. W środku bawi się dwójka dzieci i ich mama.
Istota: Kiedy do domu wchodzi liczący kroki mężczyzna – drzwi są zamknięte od zewnątrz – cała trójka ustawia się w kolejce i podaje mu ręce. Zarówno dziewczynka, jak i chłopiec mają czyste dłonie i palce. Kobieta trzęsie się ze strachu i ma oparzenie na dłoni.
najlepsze transmisje strumieniowe 2021
Później widzimy kobietę i dziewczynę biegające po lesie w koszulach nocnych. Poza ekranem słychać łomot; kobieta zostaje potrącona przez samochód, który ucieka. Kiedy w karetce dziewczyna o imieniu Hannah (Naila Schuberth) mówi, że jej mama ma na imię Lena (Kim Riedle), tętno mamy przyspiesza, jakby ze strachu. Hannah z całą pewnością mówi ratownikom medycznym, że grupa krwi jej matki to AB-ujemna. Syn Leny, Christopher (Sammy Schrein), wciąż jest w domu.
W szpitalu pielęgniarka opiekuje się Hannah podczas operacji Leny. Hannah opowiada o wszystkich dziwnych zasadach, których ona i jej matka muszą przestrzegać w domu. Podczas operacji informacja o grupie krwi, którą podała Hannah, była błędna, co narażało Lenę na ryzyko, a myśli Leny podczas znieczulenia sprawiały, że wydawało się, że będzie lepiej, jeśli odpuści i odpocznie od koszmaru, który przeżyła. W końcu udaje jej się przetrwać, ale przy okazji traci śledzionę.
Aida Kurt (Haley Louise Jones), detektyw pracująca nad sprawą wypadku, przybywa do szpitala, aby przesłuchać Lenę i Hannah. Kiedy Hannah zaczyna rozmawiać ze szpitalnym terapeutą, przychodzi Aida i myśli, że może nawiązać kontakt z dziewczyną. Większość odpowiedzi Hannah jest tajemnicza i dziwna, dlatego prosi pielęgniarkę o powrót. Ale rysuje także ciemny i pozbawiony okien pokój, w którym nadal znajduje się Christopher.
W międzyczasie Gerd Bühling (Hans Löw), agent CID, który 13 lat temu został przydzielony do sprawy zaginionej dziewczynki imieniem Lena Beck, dowiaduje się o potrąceniu i ucieczce i dzwoni do rodziców Leny, Matthiasa i Karin Becków (Justus von Dohnányi, Julika Jenkins). Uważa, że kobieta w szpitalu może być ich Leną, ale ostrzega je, aby poczekały, aż on się temu przyjrzy. Jednak Beckowie ignorują to i wyruszają w podróż w środku nocy, powodując zamieszanie w szpitalu, gdy Lena dochodzi do siebie, a Aida próbuje dowiedzieć się, przed czym uciekały Lena i Hannah.
Zdjęcie: dzięki uprzejmości Netflix
Jakie programy Ci to przypomni? Drogie dziecko (Oryginalny tytuł: Drogie dziecko ) ma w sobie coś przerażającego, charakterystycznego dla serialu Brakujący .
Nasze podejście: Na podstawie książki Romy’ego Hausmanna pt. Drogie dziecko ustala scenariusz, w którym widz będzie rekonstruował wydarzenia z Leną i Hannah, a także Aidą i Gerdem. Reżyserka i pisarka Isabel Kleefeld zaadaptowała książkę, dzieląc historię, przedstawiając perspektywę każdego z jej uczestników.
W większości to, co słyszymy w pierwszym odcinku, to pogląd Hannah na ich życie. To jest tak dziwne i fragmentaryczne, że fascynujące i frustrujące jednocześnie. Nie mamy pojęcia, kim jest ta osoba, która nie tylko uwięziła Lenę na te wszystkie lata, ale także zmusiła ją do posiadania dwójki dzieci. A biorąc pod uwagę fakt, że Hannah ma 13 lat, okropności niewoli Leny rozpoczęły się już w momencie, gdy została porwana.
Fragmentaryczne opowiadanie historii jest skutecznym narzędziem, ponieważ zmusza widzów do przejścia w podobny tryb, w jaki działają osoby biorące udział w historii i próbujące zrozumieć, co się wydarzyło. Występ Naily Schuberth w roli przedwcześnie rozwiniętej Hannah przenosi nas do jej świata, świata, w którym automatycznie podnosi ręce, gdy do pokoju wchodzi osoba dorosła, i gdzie niektóre dziwne i przerażające rzeczy, które się tam działy, były dla niej po prostu faktem.
Nie jesteśmy pewni, w jaki sposób Beckowie i Gerd wezmą w tym udział. Jest całkiem oczywiste, że Lena w szpitalu to Lena Beck, która zaginęła 13 lat temu. Ale sposób, w jaki kończy się pierwszy odcinek, wydaje się, że Becks zaprzecza, że ich córka jest teraz ranną trzydziestokilkuletnią kobietą w szpitalnym łóżku. Nasuwa się pytanie, jakie właściwie są okoliczności zniknięcia Leny. Ile miała lat, kiedy zniknęła? I czy tajemnicza osoba, która trzymała ją w zamknięciu, to rzeczywiście ta osoba, która ją zabrała?
Ponownie, są to pytania, które w niektórych programach wydają się być ukrywane przed widzami, zamiast być prawdziwymi, organicznie stworzonymi tajemnicami. Biorąc jednak pod uwagę zastosowaną tu metodę opowiadania historii, nie wydaje się, żeby te tajemnice były celowo ukrywane. Mamy tylko nadzieję, że doprowadzą do zwrotów akcji w historii, które będą miały sens, a nie do bandy czerwonych śledzi.
Seks i skóra: Nic.
Strzał na pożegnanie: Po tym, jak Matthias w gniewie opuszcza pokój Leny, twierdząc, że tamtejsza kobieta nie jest ich córką, Karin widzi Hannah i krzyczy imię Leny. Wydaje się to niemożliwe, prawda? Tymczasem słyszymy głos Leny, która mówi, że wszystko słyszy, podczas gdy leży nieprzytomna jak martwa bryła mięsa. Lena, wiesz, co mi zrobił.
Śpiąca Gwiazda: Aida Kurt grana przez Haley Louise Jones będzie prawdopodobnie osobą, która z pomocą Gerda poskłada to wszystko w całość. Już po tym, jak przesłuchuje Hannah, widzimy, że jest całkiem skuteczną śledczą.
Większość linii pilotażowych: Pielęgniarka informuje Aidę, że Hannah nadała jej nazwisko Goliat, jakby to była prawda, po czym dodaje, że Hannah powiedziała jej, że właśnie wybrała to imię. Wydaje się, że uzasadnione było inne podejście do tej kwestii.
Nasze wezwanie: STRUMNUJ GO. Drogie dziecko przedstawia widzom mylącą zagadkę i fragmentaryczne perspektywy, ale w sposób, który przyciąga widzów, zamiast ich wkurzać, co zdarza się rzadziej, niż mogłoby się wydawać.
Joel Keller ( @joelkeller ) pisze o jedzeniu, rozrywce, rodzicielstwie i technologii, ale nie oszukuje się: jest ćpunem telewizji. Jego teksty ukazywały się w New York Times, Slate, Salon, RollingStone.com , VanityFair.com , Szybka Firma i gdzie indziej.