Chłopak mamy ( teraz w HBO Max ) to dokumentalna adaptacja pamiętnika Dustina Lance'a Blacka, Mama's Boy: historia z naszych Ameryk , który szczegółowo opisuje, w jaki sposób jego związek z matką napędzał jego sukces jako filmowca i aktywisty. Poznasz Blacka jako nagrodzonego Oscarem scenarzystę mleko , biografię o pionierze praw gejów, Harveyu Milku; następnie wykorzystał swoją sławę, aby pomóc obalić Propozycję 8, która zakazywała małżeństw homoseksualnych w Kalifornii. Jego twórczość filmowa i telewizyjna często wiąże się z jego życiem osobistym – dorastanie w kościele mormonów z pewnością wpłynęło na jego pracę jako pisarza Wielka miłość i twórca Pod sztandarem nieba – a tym dokumentem dzieli się jak nigdy dotąd.
CHŁOPIEC MAMY : STRUMIENIOWAĆ CZY POMINĄĆ?
Istota: Rozpoczynamy największy moment Blacka, w 2009 roku, kiedy przyjął swój scenariusz Oscara i obiecał pomóc w zalegalizowaniu małżeństw osób tej samej płci na szczeblu federalnym. To była wielka obietnica – a jego matka kazała mu się jej trzymać. Jego matka. Black opowiada nam o niej wszystko. Urodziła się jako Roseanna, ale później była znana jako Rose i Anna i ostatecznie, z własnego wyboru, jako Anne. Była jednym z rodzeństwa dorastającego w chacie w biednej Providence w Luizjanie. W wieku dwóch lat zachorowała na polio i spędziła kolejne 13 lat w szpitalach dziecięcych, w pewnym momencie chirurgicznie wsuwając metalowe pręty w górę i w dół jej pleców, aby wyprostować kręgosłup. Powiedziano jej, że nikt nie będzie chciał się z nią ożenić, że posiadanie dzieci będzie niezwykle trudne, że powinna pozostać na wózku inwalidzkim i do końca życia pobierać renty inwalidzkie.
Ania nic z tego nie zrobiła. Chodziła z szelkami i kulami. Wstąpiła do kościoła mormonów, gdzie poznała i poślubiła mężczyznę. Mieli troje dzieci, wszyscy chłopcy. Black nigdy nie nazwał tego mężczyzny „tatą” – został oskarżony o poślubienie niepełnosprawnej kobiety, aby uniknąć powołania do walki w Wietnamie, i ostatecznie porzucił rodzinę, mając romans z kuzynem pierwszego stopnia. Kościół załatwił ją z drugim mężem, który skończył jako agresywny prostak z morderczymi skłonnościami, o czym przywódcy kościelni wiedzieli, ale milczeli. Jego odejście było błogosławieństwem. Anne została zmuszona do pracy, ostatecznie rozpoczynając karierę jako technolog medyczny. Wyszła za mąż po raz trzeci i odetchnęliśmy z ulgą, kiedy go poznaliśmy, Jeffa Bischa. Nie udzieliłby wywiadu do tego filmu dokumentalnego, gdyby nie był miłym, kochającym mężczyzną dla Anne i jej trzech synów.
Rzecz w tym, że Anne jest inspiracją dla każdego, kto ogląda tę, jej historię, opowiedzianą żywo przez Blacka. Ale wyobraź sobie, że jesteś jej synem, znasz jej historię i rozumiesz, że jest kobietą o niezwykłej sile i charakterze – i trzyma cię do obietnicy, którą złożyłeś na scenie podczas rozdania Oscarów. Nie ma odwrotu od tego. Black walczył i walczył o prawo osób LGBTQ do małżeństwa; widzimy, jak wygłasza pełne pasji przemówienia, które przeczą jego zwykłym łagodnym, introwertycznym zachowaniu. Zabawne jest to, że lata wcześniej Anne siedziała po drugiej stronie ideologicznego ogrodzenia – Kościół nie akceptował gejów, więc ona też nie. Ale tutaj przejęła się siła charakteru, ponieważ, jak mówi Black, nie wygłaszała już kazań, ale słuchała, jak jej syn i jego przyjaciele oraz członkowie społeczności LGBTQ, słuchali ich historii. A ona się zmieniła. Zmiękczony. Przyjęty. Wtedy brat Blacka wyszedł jako wesoły. A Black poszedł do Sądu Najwyższego, który wkrótce orzekł, że ma prawo poślubić innego mężczyznę.
napad na pieniądze, część 1
Jakie filmy będą Ci przypominać?: Wraz z mleko rewatch, trafny utwór towarzyszący dla Chłopak mamy jest 8 , film telewizyjny rejestrujący na żywo przedstawienie sceniczne napisanej na czarno dramatyzacji procesu federalnego o obalenie Propozycji 8.
Wydajność warta obejrzenia: Black i kilku członków jego rodziny wykazuje godną podziwu otwartość i dzielność, opowiadając niezwykle traumatyczne przeżycia ze swojego życia.
Pamiętny dialog: Jedna z ostatnich rzeczy, jakie Anne powiedziała Blackowi przed śmiercią: „Walcz o moje życie”.
Płeć i skóra: Nic.
Nasze ujęcie: Czarny nie kierował Chłopak mamy – to zasługa Laurenta Bouzereau – ale dokument jest absolutnie kierowany jego głosem i punktem widzenia. Tonalnie jest jak melodramat, ze łzowymi napomnieniami, narastającą partyturą muzyczną i ciężką narracją Blacka, z których niektóre wydają się być fragmentami wyjętymi z jego książki. Ale nigdy nie jest pobłażliwy ani nadmiernie zaangażowany, dzięki Blackowi, który używa swojej matki jako przewodniego wątku narracyjnego. Jej historia jest niezwykła i zasługuje na zrobienie o niej filmu. Black może być głosem tego utworu, ale ostatecznie jest zadowolony, że jest w cieniu kobiety z wadami, ale także fundamentem wigoru i współczucia.
Ale, można by się spierać, czy Anne nie jest wyjątkiem od reguły? Rzadka osoba, która chce odłożyć na bok ego i pozwolić miłości dyktować jej światopogląd? Być może, ale nie musi. To podtekst narracji Blacka, który jest potężny w swoim przesłaniu i wciągający w swojej prezentacji. Czasami dokument wydaje się niekompletny – wydaje się być niezainteresowany tym, jak Black pracował od szkoły filmowej do zdobywcy Oscara, i nie mówi, czy relacje Anne z kościołem mormońskim zmieniły się w wyniku ujawnienia się i aktywizmu.
Jest jeden punkt, w którym Black tak opisuje podział między sobą a matką: „Jej Ameryka: Wierna, Południowa, czerwona. A ja w Kalifornii – niebieska, progresywna i queer.” Ich historia podkreśla, że można zniwelować ten podział. Czarny nie chce wskazywać palcami na instytucje władzy; z dumą opowiada, jak udało mu się zaaranżować spotkanie z przywódcami kościoła mormońskiego, próbą przełamania bariery, a nie rzucania granatami. Black jest idealistą walczącym o jedność, a w świecie głębokiej segregacji politycznej potrzebujemy więcej głosów takich jak on.
Nasze wezwanie: PRZESYŁAJCIE TO. Jako portret Anny, kobiety o wielkim harcie i złożoności, Chłopak mamy jest często podniecający.
John Serba jest niezależnym pisarzem i krytykiem filmowym mieszkającym w Grand Rapids w stanie Michigan. Przeczytaj więcej o jego pracy na johnserbaatlarge.com .