Gdyby MTV nie wypaliło Mike'a Judge'a po czterech latach… Beavis i Butt-Head oryginalny bieg z lat 1993-97, serial może nadal trwać. Tak trwała jest dość prosta idea programu „idioci to idioci”. Oczywiście, gdyby program trwał dalej, moglibyśmy nie dostać Król wzgórza , Powierzchnia biurowa , Idiokracja lub Dolina Krzemowa . Wydaje się, że to idealny czas na powrót chłopców po krótkim przebudzeniu w 2011 roku; czy nie musimy wszyscy śmiać się z tych dwóch wagarów?
MIKE JUDGE'S BEAVIS I TYLKO GŁOWA : TRANSMISJI CZY POMINIĘĆ?
Strzał otwierający: Po klasycznym wstępie, w którym Beavis i Butt-Head (obaj nagłośnieni przez Mike'a Judge'a) chichoczą do siebie, widzimy ich dwójkę przed firmą zajmującą się pokojami ewakuacyjnymi, kładąc na drodze kartony po mleku wielkości szkoły, aby samochody mogły przejechać. Dwie dziewczyny w środku chcą skorzystać z pokoju, ale powiedziano im, że potrzebują jeszcze dwóch w grupie.
Istota: Tak, wielkogłowi, kochający metal idioci Judge'a wracają po więcej przygód po raz pierwszy od 2011 roku.
W pierwszym odcinku dziewczyny, które chcą skorzystać z pokoju ewakuacyjnego, rekrutują Beavisa i Butt-Heada, aby byli ich trzecimi i czwartymi w grupie. – Jesteście mądrzy, prawda? - pyta jedna z dziewczyn. – Tak – mówi Butt-Head. – Dlatego nas o to poprosiłaś, milady. Chłopcy idą naprzód, a dziewczyny płacą, ale ponieważ nie znają prawa od lewej, lądują w męskiej toalecie. Oczywiście myślą, że to pokój ewakuacyjny i próbują wymyślić, jak się wydostać – ponieważ Beavis nie może pchnąć drzwi z napisem „pociągnij”.
Druga historia pierwszego odcinka to Beavis i jego drugi najlepszy przyjaciel, Fire (Piotr Michael). Widzi śmietnik w ogniu za restauracją, a ogień każe mu robić takie rzeczy, jak recykling butelek pozostawionych w alejce, biegać po torze cztery razy i inne rzeczy, których Beavis nie chce robić.
Pomiędzy scenami chłopcy oglądają i naśmiewają się z wideo dziewczyny, która dowiaduje się, że została przyjęta na Harvard, TikTok przez faceta, który szczegółowo opisuje, jak zrobić więzienny tusz do tatuażu, oraz wideo do Cale Dodda „I Like Where This Is”. Pójście.'
Co pokazuje, o czym ci przypomni? Nie ma wielu pokazów, które możesz porównać Beavis i Butt-Head do, ponieważ był całkowicie oryginalny, kiedy zadebiutował w MTV w 1993 roku.
radość z widoku
Nasze ujęcie: Śmialiśmy się z naszych tyłków o Beavis i Butt-Head podczas naszych późnych studiów i wczesnych lat dla dorosłych, kiedy serial Judge'a po raz pierwszy trafił do MTV, a serial nie zmienił się tak bardzo przez te wszystkie lata później. Animacja wokół tępych nastolatków stała się nieco bardziej wyrafinowana i wydaje się, że Judge i jego animatorzy i pisarze lubią umieszczać w swoich animacjach dowcipy i jajka wielkanocne — głos pracownika w pokoju ewakuacyjnym jest wyrażany przez Chrisa Diamantopoulosa, ale wygląda jak komik Scott Seiss , na przykład. Ale serial wydaje się być kontynuacją serii, a nie czymś nowym.
W tym przypadku to jest w porządku. Kiedy w odcinkach Beavis i Butt-Head są śmiejącymi się debilami, którymi są, serial całkowicie działa. Na przykład w drugim odcinku para utknęła w tekturowym pudełku, w którym postanawiają się ukryć, aby mogli odzyskać swoje wiertło (!) od nauczyciela hipisów, pana Van Driessena (również wypowiedzianego przez sędziego). Spotykają też Van Driessena na targu i dowiadują się od niego i jego żony, że można zarobić na miodzie od pszczół. Więc co oni robią? Znajdują gniazdo os w domu Toma Andersona, mylą je z ulem i zabierają do domu.
Dlaczego tak bardzo śmiejemy się z nieszczęścia B i B? Z jakiegoś powodu jednym z naszych największych śmiechów było zobaczenie, jak Beavis toczy się i zostaje ukąszony przez osy po uderzeniu gniazda grabiami. Być może dlatego, że sędzia nie próbuje powiedzieć nic głębszego niż fakt, że ci napaleni kolesie to narkomani, którzy robią głupie rzeczy i można się śmiać z wyników tych głupich rzeczy. To aksjomat kreskówek sięgający czasów Zwariowanych Melodii i Toma i Jerry'ego.
Zdecydowanie nie możemy się doczekać odcinków, w których Beavis i Butt-Head są napalonymi idiotami w średnim wieku, o czym Judge wspomniał w wywiadach dla tej nowej iteracji. Byliśmy trochę rozczarowani, że nie widzieliśmy tego w dwóch odcinkach udostępnionych przez Paramount +; fajnie będzie zobaczyć, jacy są ci faceci w wieku 30 lat.
Oczywiście, gdy oboje błyszczą, gdy siedzą na kanapie i żartują z filmów. W 2022 roku oznacza to mniej teledysków i więcej materiałów z YouTube, Instagrama i TikTok. Ale kiedy wyśmiewają się z teledysków, to wciąż jest całkiem zabawne, zwłaszcza gdy Beavis krzyczy „Tak!” kiedy widzi wideo BTS, ku zaskoczeniu i rozczarowaniu Butt-Heada. W jakiś sposób oboje stają się sprytni, kiedy to robią; zawsze wierzyliśmy w tę niespójność i robimy to teraz, głównie dlatego, że Judge i jego scenarzyści są tak dobrzy w wyśmiewaniu tych filmów.
film tik tok netflix
Płeć i skóra: Chłopcy są napaleni jak wszyscy wychodzą i rozmawiają o seksie i „waleniu go”, ale wiemy, że nigdy nigdzie nie zajdą.
Pożegnalny strzał: Beavis jest tak zirytowany poleceniami Ognia, że pracownik restauracji go wyrzucił. „Ten ogień był do niczego!” on mówi. Potem znajduje zapalniczkę na ziemi, strzela nią i mówi „Ogień!” i chichocze, gdy idzie alejką.
Śpiąca gwiazda: Sędzia wykonuje większość głosów, więc jest uśpioną gwiazdą tego programu. Biorąc pod uwagę wszystko, co robi w tym programie, nie jest zaskoczeniem, że tempo produkcji w latach 90. go wypaliło.
Większość linii Pilot-y: 'Przeczytasz Zew natury i napisz na ten temat dwustronicowy raport!” Ogień rozkazuje Beavisowi, kiedy Beavis idzie go ugasić. Ten ogień nie był zabawny.
Czy będziesz streamować, czy pominiesz nostalgiczną kreskówkę Mike Judge's? #BeavisAndButthead na @paramountplus ? #SIOSI
Nasze wezwanie: PRZESYŁAJCIE TO. Beavis i Butt-Head Mike'a Judge'a to mniej więcej ten sam program, który był takim hitem w latach 90-tych. A ponieważ chodzi o idiotów robiących głupie rzeczy, zabawne rzeczy zawsze będą zabawne, bez względu na to, jaka jest dekada.
Joel Keller ( @Joelkeller ) pisze o jedzeniu, rozrywce, rodzicielstwie i technologii, ale się nie oszukuje: jest ćpunem telewizyjnym. Jego teksty ukazały się w New York Times, Slate, Salon, RollingStone.com , VanityFair.com , Fast Company i gdzie indziej.