Joel Fields i Joseph Weisberg są odpowiedzialni za Amerykanie , jeden z najlepszych pokazów 2010 roku. Ten program był tak dobry, ponieważ zagłębił się głęboko w wewnętrzne życie i motywacje swoich bohaterów, jednocześnie dając widzom ekscytujące chwile i napięte klifów. Teraz zastosowali tę formułę w znacznie bardziej intymnym otoczeniu: terapeuta i jego pacjent.
PACJENT : TRANSMISJI CZY POMINIĘĆ?
Strzał otwierający: Gdy słońce wpada do ciemnego pokoju, budzi się mężczyzna; próbuje się poruszyć i uświadamia sobie, że boli jak diabli.
złapać zabójcę Netflix
Istota: Dr Alan Strauss (Steve Carell), ceniony terapeuta, jest w dziwnym pokoju i nie ma pojęcia, dlaczego tak bardzo boli. Wstaje z łóżka, rozgląda się po wyłożonym boazerią pomieszczeniu w piwnicy, po czym uświadamia sobie, że ma kajdany na jednej nodze i jest przykuty do słupa na podłodze. Woła o pomoc.
Kilka dni wcześniej Alan jest w swoim rozległym domu. Wciąż opłakuje śmierć swojej żony Beth (Laura Niemi); znajduje jej gitarę i przynosi ją tam, gdzie pracuje jego syn Ezra (Andrew Leeds). Nie chce tego, co jest ostatnim w tym, jak bardzo Ezra zdystansował się od swojej rodziny po tym, jak zwrócił się do ultraortodoksyjnej sekty judaizmu.
Wśród jego pacjentów jest nowy Gene (Domhnall Gleeson), który nosi okulary przeciwsłoneczne, otwiera się na fakt, że jego ojciec nieustannie go bił, a następnie szybko rozmawia o większości pogłębionych problemów w swoim życiu. Alan mówi nowemu pacjentowi, że musi się bardziej otworzyć; tej nocy słyszy hałas na zewnątrz swojego domu, idzie rozejrzeć się i zostaje znokautowany.
Okazuje się, że Gene faktycznie nazywa się Sam Fortner, inspektor zdrowia restauracji, który ma przymus zabijania ludzi. Nienawidzi tego, ale nie ma nad tym kontroli i chce, aby Alan powstrzymał go przed ponownym zabiciem. Alan błaga Sama, aby go puścił, mówiąc mu, że nie może go właściwie traktować, gdy jest zakuty w łańcuchy i zmuszony do tego. „Spotkałem się z trzema różnymi żydowskimi terapeutami” – mówi mu Sam. 'Wybieram ciebie.'
Jakie programy będą Ci przypominać? Okoliczności są inne, ale Pacjent jest trochę Nieszczęście spotyka się Król komedii spotyka się Analizy tego , choć nie tak zabawne jak to drugie.
Nasze ujęcie: Pacjent Twórcy Joela Fieldsa i Josepha Weisberga również przynieśli nam Amerykanie, a ich nowy program ma całe napięcie, jakie miała ich doceniona przez krytyków seria szpiegowska. Jest to głównie dwuręczny, a Carell i Gleeson dominują w większości dramatu. Ale gdy Alan poddaje się nieuchronności swojej sytuacji i faktycznie zaczyna pomagać Samowi tak bardzo, jak tylko może, świat nieco się rozszerzy.
Najpierw jest matka Sama, Candace (Linda Emond), z którą Sam wprowadził się po rozwodzie. Wie o wszystkim, nie aprobuje jego metod, ale nigdy go nie wyda. Ale są też takie godziny, kiedy Sama nie ma w domu, a Alan zanurza się we własnej psychice, przypominając sobie momenty, w których Beth, kantorka w ich uczciwym zreformowanej synagogi, gardzi faktem, że jej syn Ezra zwrócił się do tego, co uważa za seksistowski i staromodny świat swojej ortodoksyjnej sekty. Ta rozbieżność i upadek Beth będą pojawiać się w umyśle Alana pomiędzy sesjami z Samem, być może nawet informując, jak pomaga seryjnemu mordercy.
o której godzinie zaczyna się dziś w czwartek wieczorem piłka nożna
Odcinki są celowo krótkie, głównie ze względu na fakt, że większość akcji wiąże się z rozmowami dwóch osób, ale Weisberg i Fields upewniają się, że każdy z nich zakończy się wystarczająco mocno, abyś chciał obejrzeć następny odcinek. Występ Gleesona jest na jego twarzy, z grymasami i innymi tikami, które pokazują, jak bardzo impulsy Sama przeszkadzają mu w normalnym życiu. W końcu jego praca wpisuje się w (zamierzoną grę słów) jego smakowitą naturę, a on przynosi Alanowi posiłki, które są znacznie lepsze niż tylko chleb i woda. Przyjazny, ale płaski akcent Gleesona pokazuje, jak przerażająco „normalny” może być seryjny morderca.
Ale Carell jest tutaj główną atrakcją, głównie dlatego, że ma do czynienia z tyloma problemami naraz, ale musi powstrzymać się od prawdziwego odczuwania tego bólu z powodu swojej pracy. Wiemy, że cierpi, ale został wyszkolony, by tego nie okazywać. Ta powściągliwość jest komunikowana w jego wykonaniu. Nawet kiedy błaga Sama, by go puścił, ma kontrolę i wcale nie jest histeryczny; obserwowanie, jak Alan poddaje się sytuacji i faktycznie próbuje pomóc Samowi, który czuje się zasłużony z powodu kontrolowanej, ale emocjonalnej wydajności Carella.
Biorąc pod uwagę krótkie odcinki, jest to łatwa gra, ale zawiera wiele możliwości fabularnych w stosunkowo krótkim czasie.
Płeć i skóra: Nic.
Pożegnalny strzał: Sam popycha jedzenie, które przyniósł Alanowi, mówiąc w pewien sposób: „Powinieneś jeść; będziesz tu przez jakiś czas.
Śpiąca gwiazda: Laura Niemi robi dużo, spędzając trochę czasu na ekranie jako zmarła żona Alana, Beth.
Większość linii Pilot-y: Jeden z pacjentów Alana mówi: „Cóż, skończył nam się czas”. Alan odpowiada: „Czy to nie moja linia?”
Nasze wezwanie: PRZESYŁAJCIE TO. Pacjent zapewnia dobrą historię i dramatyczne napięcie w kompaktowym opakowaniu. To ćwiczenie z „mniej znaczy więcej”, a Carell i Gleeson są szczególnie dobrzy w kontrolowaniu skrajnych emocji swoich bohaterów.
Joel Keller ( @Joelkeller ) pisze o jedzeniu, rozrywce, rodzicielstwie i technologii, ale się nie oszukuje: jest ćpunem telewizyjnym. Jego teksty ukazały się w New York Times, Slate, Salon, RollingStone.com , VanityFair.com , Fast Company i gdzie indziej.
ile jest odcinków w