Pierwsze znalezienie sławy jako Disney gwiazda animacji, Selena Gomez weszła w dorosłość na szczycie list przebojów muzyki pop i jest jedną z najczęściej obserwowanych osób na Instagram . Gdzieś po drodze wszystko przybrało kształt gruszki. Walcząc z toczniem choroby autoimmunologicznej i niezdiagnozowaną chorobą afektywną dwubiegunową, wycofała się z publicznego widoku i ostatecznie trafiła do szpitala po tym, co zostało opisane jako załamanie psychotyczne.
Premiera dzisiaj w dniu Apple TV+ , nowy film dokumentalny Selena Gomez: Mój umysł i ja kronikuje życie przed i po załamaniu i jej niespokojne wyjście z wielu kryzysów zdrowotnych. Czasami kameralny, innym razem rewelacyjny, reżyserował Alek Keshishian, najbardziej znany z wpływowego tour-doc z 1991 roku. Madonna: Prawda czy Wyzwanie .
SELENA GOMEZ: MÓJ UMYSŁ I JA : STRUMIENIOWAĆ CZY POMINĄĆ?
Strzał otwierający: Widzimy Gomez w pokoju hotelowym w Paryżu w 2019 roku. Gdy wizażyści malują jej usta i drażnią włosy, jej spojrzenie tysiąca jardów sugeruje, że wolałaby być gdzie indziej. Następnie widzimy ją na tylnym siedzeniu samochodu, z głową na kolanach najlepszej przyjaciółki i towarzyszki podróży Raquelle Stevens. „Jestem bardzo zmęczona” – mówi Selena. „Czy chcesz zażywać poranne leki?”, pyta Stevens, po czym odpowiada sobie: „Znam odpowiedź, ale… powinieneś”.
Istota: W 2016 roku Selena Gomez była jedną z największych gwiazd rozrywki. Świat obserwował, jak dorastała w takich programach Disneya, jak… Hannah Montana oraz Czarodzieje z Waverly Place ale podobnie jak inne dziecięce gwiazdy jej pokolenia, chciała udowodnić, że jest teraz dorosła. Gdy film się zaczyna, Gomez przygotowuje się do miażdżącej trasy promującej jej album z 2015 roku Odrodzenie . Od początku nęka ją niepewność i wątpliwości. Część z nich jest wynikiem długotrwałych problemów zdrowotnych z jej walki z toczniem choroby autoimmunologicznej. Niektóre z nich wydają się pochodzić z ran psychicznych głęboko w jej duszy.
Podczas gdy Selena płacze z obrzydzenia swoim pojawieniem się i występem za kulisami, jej management i wytwórnia płytowa oferują tylko frazesy. 26-letnia kobieta skarży się na posiadanie ciała „12-letniego chłopca” i prześladuje ją postrzeganie jej jako dziecięcej gwiazdy. „Nie pragnę niczego bardziej niż nie być moją przeszłością” – mówi. Aby ją pocieszyć, jej menedżerowie dają jej torbę z amuletami, po jednym na każdy dzień trasy. To rodzaj prezentu, który dałbyś dziecku.
Film jest darmowy i łatwy z aktualną chronologią wydarzeń. Pędzimy przez wyczerpującą pętlę hoteli, prób, koncertów i spotykamy się i witamy z fanami, którzy są zarówno oddani, jak i uprawnieni, podczas gdy paparazzi ścigają ją, wykrzykując pytania typu: „Czy Justin Bieber kazał ci iść na odwyk?” Po trzech miesiącach w trasie pozostałe terminy zostają odwołane. Gdzieś w środku tego wszystkiego ma przeszczep nerki, a później trafia do szpitala po tym, jak mówiła o zrobieniu sobie krzywdy. Matka Gomeza, Mandy, mówi, że po raz pierwszy dowiedziała się o tym odcinku ze strony plotkarskiej TMZ.
Kiedy następnym razem zobaczymy Gomez, jest rok 2019. Letargicznie chodzi po swojej rezydencji i mówi o żalu i niedawnej diagnozie choroby afektywnej dwubiegunowej. Przypisuje przyjaciołom i rodzinie, że odciągnęli ją od krawędzi i martwi się, że ponownie popadnie w depresję. Aby powstrzymać swoje lęki i nadać cel swojemu życiu, stara się dowiedzieć się więcej o swoim stanie i zwiększyć świadomość problemów ze zdrowiem psychicznym na całym świecie.
Poszukując stałego środka ciężkości, wraca do swojego rodzinnego miasta w Teksasie, gdzie odwiedza swoją kuzynkę i byłych sąsiadów na ulicy, na której dorastała. „Kiedy wyszłam z ostatniego ośrodka leczenia, wiedziałam, że to, co mnie uszczęśliwia, to połączenie” – mówi. Później wyjeżdża do Kenii, aby odwiedzić szkołę dla kobiet, którą ufundowała za pośrednictwem WE Charity. Chociaż pochodzi z podobnie skromnych źródeł, to było dawno temu i wydaje się nie na miejscu, ale jest również ożywiona przez doświadczenie i widzi drogę naprzód.
Dobre czasy nie trwają długo. Następnie europejska impreza prasowa wyzwala traumatyczne wspomnienia z jej przeszłości. „Dobrze się bawię”, mówi nieprzekonująco do Stevensa, omawiając wyczerpujący harmonogram zawodowy, który nie daje jej dni wolnych między podróżami a obowiązkami zawodowymi. Zmierza do zamknięcia pandemii w 2020 roku z wybuchem tocznia, ale jakoś przetrwa i staje się silniejsza. Film kończy się, gdy Gomez wykazuje odnowione poczucie misji pomagania innym. „Jestem w toku. wystarczy. Jestem Selena – mówi na zakończenie.
Jakie filmy będą Ci przypominać?: Mój umysł i ja podąża ścieżką filmów dokumentalnych, takich jak Machine Gun Kelly’s Life in Pink oraz Gaga: pięć stóp dwa , filmy, które starają się przedstawić swoich bohaterów jako ważnych artystów na rozdrożu osobistym lub zawodowym, z jednej strony ich młodość, az drugiej bardziej dojrzałą wersję siebie. Jednocześnie szczera dyskusja na temat problemów ze zdrowiem psychicznym przypomina jeden z niedawnych filmów dokumentalnych o Sheryl Crow Sheryl oraz Charli XCX: Sami razem , choć ten podróżuje do znacznie ciemniejszych miejsc.
Wydajność warta obejrzenia: To pokaz Seleny Gomez i chociaż film nie jest spektaklem per se, jej chęć podzielenia się swoją historią, brodawkami i wszystkim, jest godna podziwu i należy ją oklaskiwać.
Pamiętny dialog: „Gdybym była facetem, mogłabym nosić dżinsy i po prostu zmienić koszulkę i założyć czapkę, a nikt by się tym nie przejmował”, mówi podczas sprawdzania kostiumów, po czym nonszalancko dodaje: „Właściwie myślę, że piersi są dobre. Nie wiem, potrzebuję trochę piersi.
Płeć i skóra: To znaczy, jasne, jest kilka momentów, w których widzimy Gomeza ubierającego się, ale NAPRAWDĘ NIE TO, CZEGO FILM JEST O TYM wielkim zboczeńcu.
Nasze ujęcie: Jeśli kiedykolwiek zastanawiałeś się, dlaczego bycie aktorem dziecięcym nie jest dobrym wyborem zawodowym lub dlaczego wszystkie błyskotki nie są złote, Selena Gomez: Mój umysł i ja wszystko wyjaśnia. Niewiele filmów dokumentalnych sprawiło, że bycie celebrytą wydaje się bardziej nieszczęśliwe, i pamiętaj, że recenzuję dokumenty muzyczne o prawie beznadziejni narkomani regularnie. W filmie poczesne miejsce zajmują również błędy związane z wieszakami i zarządzaniem. Oto rada: banalne słowa zachęty i nadmierne planowanie nie łagodzą niepokoju i depresji, w rzeczywistości zwykle go pogarszają.
Oprócz wielu talentów, Gomez zawsze była bardzo lubiana. Jest na Ziemi i chce się z siebie śmiać. Nic z tego nie jest pokazane w filmie. To nie jest zaciągnięty kawałek. O to chodzi. Pokazując Selenę w jej najgorszych momentach, być może inni cierpiący na problemy ze zdrowiem psychicznym rozpoznają coś z siebie i zdadzą sobie sprawę, że nie są sami.
Nasze wezwanie: PRZESYŁAJCIE TO. Selena Gomez: Mój umysł i ja nie jest łatwa do oglądania i może być szczególnie trudna dla osób, które bezpośrednio doświadczyły choroby psychicznej. Nie możesz jednak rozwiązać problemu, jeśli go nie uznasz. Miejmy nadzieję, że oświetlając własne zmagania, Gomez może złagodzić piętno otaczające chorobę psychiczną i utrudniające jej leczenie. Jak przekonuje film, pomoc często przychodzi krok po kroku i jedna osoba na raz.
Benjamin H. Smith to nowojorski pisarz, producent i muzyk. Śledź go na Twitterze: @BHSsmithNYC.