Historia mężczyzny imieniem Epps to historia straty. Kiedy go tu spotkamy Im Odcinek 9 - chociaż widzieliśmy go już wcześniej, prawie sto lat później - stracił rodzinę z powodu trudów zimy na pustyni. W rezultacie stracił prawdziwe przekonanie o swojej chrześcijańskiej wierze, stracił ją w gniewie na Boga, który żądał od żony i syna ofiary za nieznane cele. Stracił poczucie wspólnoty ze swoją małą religijną wspólnotą niemieckich imigrantów, których szczęśliwe rodziny i litość dla niego wzbudzają w nim wściekłość i odrazę. Traci wzrok. Traci zmysły.
Ale ten zagubiony człowiek znów zaczyna coś znajdować. Znajduje chłopca (Kai Richard) w krzaku w pobliżu grobów swojej rodziny i adoptuje go jako swojego. Znajduje parę pionierów (Cranston Johnson i Nona Parker Johnson), którzy mają nadzieję udać się na północ, gdy pęknie ich koło wozu, i wita ich w swojej społeczności. Z pomocą mężczyzny w parze znajduje wodę w nowo wykopanej studni, którą jego starsi starsi byli gotowi porzucić jako bezowocny. Odnawia swoją wiarę.
Do winy.
Ponieważ chociaż Epps przez jakiś czas był w stanie przejrzeć moją własną odrazę i otworzyć moje serce na nowo przybyłych, inni członkowie społeczności nie. Obwiniają ich za rozerwanie kraju na strzępy - kraju, który bardzo uważają za swój własny, a nie za nowo przybyłych, chociaż one mówić raczej ze znanymi akcentami czarnych południowców niż nieznanymi imigrantami z Niemiec. Inni zaczynają szydzić z przybyszów, zmuszając ich do pracy. Postrzegają sukces studni jako wynik nie boskiej opatrzności, ale czarnej magii.
Ale kiedy ich rasizm i podejrzliwość wydają się być gotowe do obalenia Eppsa z pozycji szanowanego, choć nieco urażonego przywódcy, Epps znajduje coś innego, coś, co dostarczył mu jego nowy syn: fragment z Księgi Kapłańskiej, pouczający go, że osoby spoza wspólnota może być traktowana jako własność. I znajduje dumę, nie grzeszną pychę, której kiedyś się bał, ale słuszną dumę wiernego sługi.
Zaczyna postrzegać nowo przybyłych jako zniekształconych i diabelskich. Zaczyna postrzegać siebie wcale nie jako sługę Boga, ale jako jego brata.
Kiedy to się dzieje, dzieje się to szybko. Kobieta znajduje krzyż, który Epps upuścił na ziemię. Poprzez swoje niewyraźne widzenie widzi ją jako coś w rodzaju trupa. Karci ją, a ona zaczyna rodzić. Trzyma ją i jej męża zamkniętych w stajniach, razem z innymi zwierzętami.
Jego syn uwalnia ich. Próbują uciec. Nie udaje im się.
W sekwencji tak okropnej, że kamera wydaje się nie być w stanie się nam pokazać - ekran zamarza, robi się czerwony, z nałożonymi cenzurowanymi czarnymi paskami - starsi oślepiają przybyszów rozpalonym do czerwoności żelazem. Ale jesteśmy zmuszeni patrzeć na okropne pustki pozostawione przez długi czas, boleśnie długi czas.
Kobieta, która wciąż rodzi przez to wszystko, przeklina Eppsa i wszystkich jego towarzyszy. W odwecie zlinczują parę, wieszają ich na belce domu spotkań i podpalają, podczas gdy na ścieżce dźwiękowej pojawia się Flamingos 'I Only Have Eyes for You - być może najpiękniejsza piosenka w historii rock and rolla / R & B - .
Niemal natychmiast cała wioska staje w płomieniach. Wszyscy umierają, z wyjątkiem Eppsa i jego syna, który wcale nie jest chłopcem.
Ta istota w postaci chłopca - a to tylko jedna z wielu form, jakie przyjmuje - stanowi dla Eppsa umowę, przymierze. Jestem tym, którego czcisz w swoim sercu, wyjaśnia. Odpowiedziałem, kiedy milczał. Kontynuuje: Modliłeś się o zwycięstwo nad śmiercią, i tak się stanie, mówi. Modliliście się, aby ukształtować świat, i tak też będziecie. Wszystko, co Epps musi zrobić, aby ubiegać się o życie wieczne, to ślubowanie zniszczenia życia Czarnych ludzi, gdziekolwiek ich znajdzie. Bierze ofertę i umiera.
W East Compton narodził się ponownie.
Wyreżyserowany w surowej czerni i bieli przez Craiga Williama Macneilla ( Kanał zero ) ze scenariusza Dominica Orlanda, Przymierze II przypomina na przełomie Czarownica , Latarnia , Dziedziczny , Tam będzie krwawo , odcinek ósmy Twin Peaks: Powrót . Lubić jego poprzednik, Przymierze I, to jedna z najbardziej brutalnych rzeczy, jakie kiedykolwiek widziałem w całym swoim życiu podczas oglądania horroru. To, jak Im , to arcydzieło.
Sean T. Collins ( @theseantcollins ) pisze o telewizji dla Rolling Stone , Sęp , The New York Times , i gdziekolwiek będzie go mieć naprawdę. On i jego rodzina mieszkają na Long Island.