Banshee z Inisherin , który jest teraz transmitowany HBO Maks , dramatyzuje bolesne doświadczenie, które wielu z nas zna aż za dobrze: zerwanie przyjaźni.
Napisany i wyreżyserowany przez irlandzkiego dramatopisarza Martina McDonagha (znanego z uznanych przez krytyków filmów, m.in W Brugii, Siedmiu psychopatów, oraz Trzy billboardy za Ebbing, Missouri ), w tej czarnej komedii występują Colin Farrell i Brendan Gleeson (który współpracował także z McDonagh przy w Brugii ) jako dwóch byłych przyjaciół, którzy wdają się w bójkę. Mówiąc dokładniej, Brendan Gleeson nagle decyduje, że nie chce już przyjaźnić się z Colinem Farrellem, a Farrell jest wstrząśnięty następstwami.
Chociaż czasami śmieje się głośno, przezabawnie, Banshee z Inisherin jest również, podobnie jak inne prace McDonagha, wyraźnie smutny i mózgowy. Odbywający się w całości na małej irlandzkiej wyspie, film ma lekki akcent. W rzeczywistości ma tak lekki akcent, że czasami możesz nie wiedzieć, co się do cholery dzieje.
Nie martw się, jesteśmy tutaj, aby pomóc. Czytaj dalej dla h-townhome Banshee z Inisherin analizy m.in Banshee z Inisherin streszczenie fabuły i Banshee z Inisherin zakończenie wyjaśnione.
Banshee z Inisherin okres czasu:
Banshee z Inisherin rozgrywa się w 1923 roku w Irlandii. Konkretnie, dzieje się to w kwietniu 1923 roku, jak wiemy ze sceny, w której Pádraic sprawdza swój kalendarz i uświadamia sobie, że Colm zakończył ich przyjaźń 1 kwietnia 1923 roku. ) Jak wspomniano w filmie, jest to ten sam czas, co irlandzka wojna domowa, która była konfliktem, który nastąpił po wojnie, w której Irlandia walczyła o ogłoszenie swojej niezależności od rządów brytyjskich. Irlandzka wojna domowa trwała od 28 czerwca 1922 do 24 maja 1923.
Banshee z Inisherin fabuła wyjaśniona:
Banshee z Inisherin Fabuła jest dość prosta: Irlandczyk o imieniu Colm (Brendan Gleeson) nagle pewnego dnia decyduje, że nie chce już przyjaźnić się z innym Irlandczykiem o imieniu Pádraic (Colin Farrell). Pádraic błaga Colma, aby powiedział mu, co zrobił źle, a Colm spokojnie odpowiada, że Pádraic nie zrobił nic złego. Po prostu Colm nie lubi już Pádraicia. Po latach wspólnych wizyt w pubach Colm formalnie prosi Pádraica, by zostawił go w spokoju i nigdy więcej z nim nie rozmawiał.
Pádraic nie chce tego tak zostawić. Znalezienie Colma nie jest trudne, biorąc pod uwagę fakt, że obaj mężczyźni mieszkają niedaleko siebie na wyspie u wybrzeży Irlandii w 1923 roku. W końcu, z niewielką pomocą swojej siostry Siobhán (Kerry Condon), Pádraic dowiaduje się, że Colm ma postanowił przestać się z nim przyjaźnić, ponieważ uważa go za nudnego, a nie chce marnować pozostałych mu lat na tej ziemi, rozmawiając o niczym w pubie. Colm gra na skrzypcach i ma ambicje zostać wielkim muzykiem. Mówi Pádraicowi, że odkąd dwaj byli przyjaciele przestali się odzywać, wykonał znacznie więcej pracy nad piosenką, którą uważa za swoje arcydzieło.
Pádraic nadal próbuje rozmawiać z Colmem, więc Colm mówi swojemu byłemu przyjacielowi, że albo zostawi go w spokoju, albo Colm odetnie mu jeden z lewych palców za każdym razem, gdy Pádraic mu przeszkadza. Dominic (Barry Keoghan) — młody, niespokojny syn miejscowego policjanta — zostaje nowym kumplem Pádraica od kieliszka i zachęca go, by sprawdził blef Colma, grożąc palcem.
Ale to nie był blef. Pijany Pádraic wrzeszczy na Colma, że nie jest już miłym facetem (a może, jak mówi, przede wszystkim za to, że nigdy nie był miłym facetem), podczas gdy Colm odpowiada, że nikt nigdy nie zostanie zapamiętany jako miły w taki sam sposób jak wielki muzyk zostanie zapamiętany za swoją pracę. Colm zdaje się szanować argumenty Pádraica, a nawet mówi Dominicowi, że znowu go lubi. Ale kiedy następnego dnia trzeźwy Pádraic znajduje Colma, by przeprosił i zasugerował, że znowu się przyjaźnią, Colm podejmuje drastyczny krok, odcinając mu palec wskazujący i rzuca nim w frontowe drzwi Pádraica.
Colm uczy się grać na skrzypcach tylko czterema palcami. Dominic mówi Pádraicowi, że Colm wydawał się lubić Pádraica, kiedy ten pijany na niego krzyczał, więc Pádraic postanawia spróbować podejścia „twardej miłości”. Wpada do domu Colma i zmusza go do rozmowy z nim. Colm mówi Pádraicowi, że skończył swoją wielką piosenkę, zatytułowaną „The Banshees of Inisherin”. Pádraic składa mu gratulacje i wydaje się, że znów są prawie przyjaciółmi… dopóki Pádraic nie wyjawia, że podstępem skłonił jednego z przyjaciół Colma do opuszczenia wyspy, mówiąc muzykowi, że jego tata umiera.
Tej nocy Colm odcina pozostałe cztery palce i rzuca nimi w drzwi Pádraica. Ukochany osiołek Pádraica, Jenny — którą wpuszcza do domu, gdy jest smutny — zakrztusi się jednym z palców i umiera.
Banshee z Inisherin zakończenie wyjaśnione:
Wściekły i zasmucony Pádraic mówi Colmowi, że o 14:00 spali jego dom. następnego dnia — o tej samej porze, kiedy dwaj przyjaciele zawsze chodzili razem do pubu. Będąc miłośnikiem zwierząt, Pádraic każe Colmowi zostawić psa na zewnątrz. Pádraic mówi również Colmowi, że nie sprawdzi, czy Colm jest w środku, zanim zapali zapałkę, ale ma nadzieję, że tak.
Pádraic otrzymuje list od siostry, w którym zaprasza go do lepszego życia na kontynencie. Ale odmawia i zamiast tego spełnia swoją obietnicę spalenia domu Colma. Po rozpaleniu ognia widzi, że Colm jest w rzeczywistości w domu, po prostu tam siedzi i płonie. Pádraic odchodzi i zabiera psa Colma do swojego domu.
Policjant zbliża się do domu Pádraica, aby go aresztować, ale zostaje zatrzymany przez starszą kobietę, panią O'Riordan (Bríd Ní Neachtain). Z długim, czarnym płaszczem i kijem z ostrym haczykiem na końcu, który przypomina kosę, Pani O'Riordan dość wyraźnie reprezentuje Śmierć. I rzeczywiście, mówi policjantowi, że jego syn Dominic nie żyje - jego ciało znaleziono utopione w jeziorze. Wcześniej w filmie słyszeliśmy o kimś, kto zabił się w jeziorze i sugeruje się, że Dominic popełnił samobójstwo.
Następnego dnia Pádraic znajduje Colma żywego na plaży. Colm przeprasza za nieumyślne zabicie Jenny i mówi Pádraicowi, że przypuszcza, że nawet teraz, biorąc pod uwagę, że Pádraic spalił jego dom. Pádraic odpowiada, że byliby, nawet gdyby Colm spłonął wraz z domem. Colm zauważa, że słyszy, że wojna secesyjna wkrótce się skończy. Pádraic odpowiada, że wkrótce znów będą walczyć, jest tego pewien. „Od niektórych rzeczy nie można się ruszyć” — mówi. – I myślę, że to dobrze.
Pádraic odchodzi. Colm woła, by podziękować Pádraicowi za opiekę nad psem, a Pádraic odpowiada: „W każdej chwili”. Colm, który nie jest już w stanie grać na skrzypcach, zaczyna nucić swoją piosenkę. Na tym film się kończy.
Sugeruje to, że walka Colma i Pádraica jest metaforą irlandzkiej wojny domowej. Poprzez walkę wewnętrzną zniszczyli samych siebie. Colm zniszczył sobie palce, uniemożliwiając mu robienie jedynej rzeczy, którą kochał, czyli granie muzyki. Pádraic zniszczył swoją szansę na lepsze życie, pozwalając, by jego smutek i potrzeba zemsty stanęły na drodze przyjęcia propozycji siostry, by przybyć na stały ląd. Obaj mężczyźni chwilowo znajdują się w zawieszeniu broni, ale, jak sugeruje Pádraic, prawdopodobnie wkrótce znów będą walczyć. Ale nadal zachowują pozory uprzejmości, a Pádraic w głębi duszy nadal jest miłym człowiekiem, który chętnie zaopiekuje się psem sąsiada.
Dlaczego Colm odciął sobie palce Banshee z Inisherin ?
Oto jest pytanie, prawda? To nie ma sensu! Dlaczego miałby celowo okaleczać swoje ręce, jeśli powodem, dla którego zerwał ze swoją BFF, jest skupienie się na byciu świetnym muzykiem? Film nigdy tego nie wyjaśnia, ale jedna z teorii głosi, że Colm – który rozmawia z księdzem o swojej „rozpaczy”, zaszyfrowanym słowie oznaczającym depresję – odczuwa presję bycia „wielkim” muzykiem. Ma obsesję na punkcie pozostawienia po sobie spuścizny, o czym mówi Pádraicowi w pubie. Odcinając sobie palce i twierdząc, że Pádraic „zmusił” go do tego, znalazł sposób, by zdjąć z siebie presję bycia świetnym muzykiem.
To tylko teoria! w wywiad z Indiewire'em , scenarzysta/reżyser Martin McDonagh powiedział, że po prostu uznał ten pomysł za „interesujący”. Powiedział: „Pomyślałem, że to interesujące, że artysta zagraża temu, co pozwala mu tworzyć sztukę. Czy to coś czyni go artystą?
W oddzielnym wywiad dla Deadline , Gleeson przypomniał sobie, co powiedział mu McDonagh, co było powodem niezwykłej skłonności jego bohatera do samookaleczeń: „Powiedział, że pisarze dość często budzą się w koszmarze, w którym czują, że ich ręka nie jest już w stanie pisać. Że boimy się utraty tego, co pozwala nam wyrazić siebie, cokolwiek by to nie było. Twój głos, jeśli jesteś piosenkarzem lub pamięć, jeśli jesteś aktorem; martwimy się, że zapomnimy o naszych kwestiach. Jeśli ta rzecz jest zagrożona, staje się o wszystkim. Myślę więc, że moim uzasadnieniem było to, że Colm zobowiązał się zaryzykować wszystko, aby ułatwić tę przestrzeń, którą czuł, że musi właściwie stworzyć.
spin-off gry o tron
Hej, gdybym mieszkał w małej irlandzkiej Irlandii w 1923 roku bez internetu, też mógłbym zacząć odcinać sobie palce.