W Dom Smoka , widzieliśmy już, jak król podawał rękę dwunastoletniemu dziecku w małżeństwie i słyszeliśmy sugestię, że księżniczka Rhaenyra poślubiła swojego przyrodniego brata Aegona II jako polityczną ochronę przed wszelkimi pretendentami do Żelaznego Tronu. Mamy też wyczucie przyszłej historii dotyczącej działań osób znajdujących się w pobliżu władzy. W Gra o tron , osadzony 200 lat po wydarzeniach z HOTD , Jaime Lannister wyrzuca Brana Starka z okna wieży, gdy chłopak wchodzi na Jaime uprawiającego seks ze swoją siostrą Cersei. I tak jest precedens, kiedy sam Daemon Targaryen, „Król Wąskiego Morza”, uwodzi swoją siostrzenicę Rhaenyrę Targaryen w trzewiach domu rozkoszy Królewskiej Przystani. „Wy Targaryenowie robić mają dziwaczne obyczaje – zauważa królowa Alicent do swojej pasierbicy po tym, jak dowiedziała się o pijanym pysku Daemona i Rhaenyry w godzinie sowy. „Shaczyłeś ją!” ryczy król Viserys, gdy jego brat jest ciągnięty przed nim w Wielkiej Sali. Ale odpowiedź Daemona w zasadzie brzmi: kogo to obchodzi? Ujawnia się jego końcowa rozgrywka zapewniająca moc. – Poślub ją ze mną – mówi do króla. „Wezmę ją taką, jaka jest i poślubię ją zgodnie z tradycją naszego domu”. Ale Viserys tego nie robi. Kopie brata w nerkę, nazywa go plagą.
„Z pewnością jest coś więcej w twoim powrocie niż tylko drwinie z mojego ojca” – zauważyła Rhaenyra Daemonowi w High Valyrianie po tym, jak po raz pierwszy pojawił się na progu Czerwonej Twierdzy na początku czwartego odcinka HOTD . I chłopcze, cześć miała rację. Jasne, książę przyniósł królowi młot pokonanego Krabożywiciela – „Dołóż go do krzesła”, powiedział, podrzucając broń z brzękiem – i przyrzekł wierność na zgiętym kolanie. Ale jego rzekoma pokora była jak koń trojański. (Pamiętasz fałszywą flagę rozejmu Daemona w Stepstones?) Gra księcia była o niespokojną i chaotyczną krew smoka, którą dzieli z Rhaenyrą. I chociaż to nie zadziałało dla Daemona, jego działania rozbudziły w księżniczce ogień. Na początku odcinka nagle wyciągnęła wtyczkę na swojej sztywnej „wycieczce małżeńskiej”, zdegustowana niekończącymi się liniami zalotników o jej rękę. Pod koniec odkrywała cielesne przyjemności ze swoim wujem, zabrała ser Cristona Cole'a do łóżka – ich gra wstępna obejmowała napalone zdjęcie jego ryngrafu i konkurs na rozsznurowanie ich poulaines – i zgodziła się na żądanie ojca, by poślubiła ser Laenora. Velaryon pod warunkiem, że zwolni Namiestnika króla Ottona Hightowera.
Ostatni raz widzieliśmy ser Laenora w Stepstones, gdzie dyskutował o taktyce ze swoim ojcem, lordem Corlysem, zanim pomógł zapewnić zwycięstwo nad Krabfeederem za pomocą wybuchów smoczego oddechu z jego wierzchowca Morskiego dymu. A małżeństwo Targaryenów i Velaryonów zjednoczy smoczą moc z potęgą morską i zabezpieczy Siedem Królestw przed atakiem. Ale zabezpieczy również wiedzę, którą Viserys powierzył Rhaenyrze, w inskrypcji pozostawionej przez jego starożytny sztylet ze stali valyriańskiej. „Z mojej krwi pochodzi obiecany książę, a jego wolą będzie pieśń lodu i ognia”. Sny i proroctwa Aegona Zdobywcy, pierwszego króla Targaryenów, będą nadzorowane przez Rhaenyrę, niezależnie od bezpośrednich korzyści politycznych z poślubienia Velaryona.
Władza i polityka. O to właśnie chodzi. Ale Rhaenyra nie pogodzi się z losem swojej matki, umierając w łożu porodowym. Przyznała to Daemonowi. „Dla mężczyzn małżeństwo może być układem politycznym. Dla kobiet to jak wyrok śmierci”. Rozumie punkt widzenia ojca, podając rękę Laenorowi Velaryonowi. Ale wie też, że w tych salach władzy tradycją jest więzienie kobiet w zamkach i zmuszanie ich do wyciskania spadkobierców. I ona tak nie wychodzi. Jej krew jest zbyt chaotyczna. Gdy księżniczka Rhaenyra ucieka z Czerwonej Twierdzy z pomocą mapy tajnych korytarzy Daemona i wraz ze swoim wujem próbuje różnych wad dzielnicy czerwonych latarni Królewskiej Przystani, zmaga się z nim, a następnie namiętnie wciąga ser Cristona do swojego buduaru, Królowej. Alicent zostaje zmuszona do podporządkowania się pragnieniom rozszarpanego ciała męża. Patrzy w górę, uwięziona pod nim. Dała już królowi dwoje dzieci; będą jeszcze dwa. Dla Alicent jej królewskie łono jest u władzy. Jaką formę przybierze Rhaenyra?
Na razie król i jego mała rada nie ryzykują. Gdy Rhaenyra odpoczywa w swojej sypialni – tym razem sama – Wielki Maester Mellos podjeżdża ze specjalną przesyłką. – Herbata, księżniczko. Od króla. To uwolni cię od wszelkich… niepożądanych konsekwencji. Viserys zgodził się na jej żądanie, aby Otto musiał odejść – „Nie mogę już dłużej ufać twojemu osądowi”, powiedział mu, zsuwając znak Dłoni z tuniki Otto – ale nie ryzykuje z ryczącą manifestacją swojego nastoletniego pragnienia córki. Jeśli księżniczka skonsumuje tę bombkę pełną księżycowej herbaty, usunie wszystko, co zrobiła z Daemonem. (To jej zachowanie z Daemonem martwi się konkretnie królem; on nawet nie wie, że zdarzyła się z Cristonem!) Viserys rozumie, że stawka jest zbyt duża. Za dużo jest do zrujnowania. Za dużo mocy do utrzymania. To, co Rhaenyra zatrzymuje i z czego rezygnuje, wciąż zależy od niej.
Johnny Loftus jest niezależnym pisarzem i redaktorem mieszkającym na wolności w Chicagoland. Jego prace pojawiły się w The Village Voice, All Music Guide, Pitchfork Media i Nicki Swift. Śledź go na Twitterze: @glennganges